آیا میدانستید آینده دندانهای شما به موادی بستگی دارد که شاید حتی اسمشان را هم نشنیده باشید؟ هر ساله میلیونها درمان ریشه (اندودنتیک) در سراسر جهان انجام میشود، اما همه آنها به موفقیت ختم نمیشوند و منجر به شکست درمان ریشه دندان میشوند. عفونتهای باقیمانده، نشت باکتریایی و عدم ترمیم کامل بافت، کابوس همیشگی دندانپزشکان و بیماران بوده است. اما امروز، به لطف یک انقلاب خاموش در علم مواد، ورق برگشته است. ظهور بیومواد نوین در موفقیت درمانهای ریشه نقشی کلیدی ایفا کرده و نرخ موفقیت این درمانهای پیچیده را به شکل چشمگیری افزایش داده است.
در این مقاله از کلینیک دکتر صفورا امامی، به قلب این تحول سفر میکنیم و به صورت علمی بررسی میکنیم که چگونه موادی مانند MTA و بیوسیمنتها، آینده درمانهای اندودنتیک را بازنویسی کردهاند.
چرا درمان ریشه گاهی با شکست مواجه میشود؟
درمان ریشه یا عصبکشی، فرآیندی برای نجات دندانی است که پالپ (بافت نرم داخلی) آن دچار عفونت یا التهاب شدید شده است. هدف اصلی، حذف کامل بافت عفونی، پاکسازی کانالهای ریشه و پر کردن آنها با مادهای است که از ورود مجدد باکتریها جلوگیری کند. با این حال، شکست درمان میتواند به دلایل زیر رخ دهد:
- سیل (آببندی) ناقص: اگر کانال ریشه به طور کامل مهر و موم نشود، باکتریها میتوانند دوباره نفوذ کرده و عفونت ایجاد کنند.
- پر نشدن کامل انتهای ریشه: پیچیدگی آناتومی ریشه گاهی مانع از پر شدن کامل آن میشود.
- پرفوراسیون (سوراخ شدن) ریشه: آسیبهای ناخواسته حین درمان میتواند مسیری برای نفوذ باکتریها باز کند.
- واکنش بافتی به مواد پرکننده: برخی مواد قدیمیتر باعث التهاب مزمن در بافتهای اطراف ریشه میشدند.
دکتر صفورا امامی؛ متخصص درمان مجدد ریشه دندان - 02126255102

معرفی بیومواد در اندودنتیکس؛ تولد یک قهرمان
برای غلبه بر چالشهای فوق، محققان به دنبال موادی بودند که نه تنها فضا را پر کنند، بلکه با بدن نیز سازگار باشند و به فرآیند ترمیم کمک کنند. اینجا بود که «بیومواد» (Biomaterials) وارد صحنه شدند. این مواد دارای چهار ویژگی طلایی هستند:
- زیستسازگاری (Biocompatibility): بدن آنها را به عنوان یک جسم خارجی پس نمیزند و باعث التهاب نمیشوند.
- القای تشکیل بافت سخت (Induction of Hard Tissue): سلولهای بدن را برای ساختن بافت جدید (مانند سمنتوم یا دنتین) تحریک میکنند.
- خاصیت آنتیباکتریال: از رشد باکتریها در محل درمان جلوگیری میکنند.
- توانایی ایجاد سیل در محیط مرطوب: برخلاف بسیاری از مواد قدیمی، در حضور خون یا مایعات بافتی نیز به خوبی سخت شده و یک سد نفوذناپذیر ایجاد میکنند.
MTA: استاندارد طلایی و آغازگر تحول
ماده MTA (Mineral Trioxide Aggregate) که در دهه 1990 معرفی شد، یک نقطه عطف در دندانپزشکی بود. این پودر سیمانی بر پایه سیلیکات کلسیم، پس از ترکیب با آب، به یک ژل سخت تبدیل میشود که مهر و موم فوقالعادهای ایجاد میکند. MTA به دلیل زیستسازگاری بسیار بالا و توانایی تحریک سلولها برای بازسازی بافت استخوانی و سمنتوم، به سرعت به «استاندارد طلایی» در موارد پیچیده تبدیل شد. کاربردهای اصلی آن شامل ترمیم پرفوراسیون ریشه، اپکسیفیکاسیون (بستن انتهای ریشه باز در دندانهای نابالغ) و پر کردن انتهای ریشه در جراحیهای پریاپیکال (Retrograde Filling) است. مطالعات متعدد نشان دادهاند که بیومواد نوین در موفقیت درمانهای ریشه، به خصوص با ورود MTA، جهش بزرگی را تجربه کردهاند.
✔️بیشتر بخوانید: اپکس باز در درمان ریشه دندان

بیوسیمنتها: نسل جدید با ویژگیهای برتر
با وجود موفقیت MTA، محدودیتهایی مانند زمان گیرش طولانی (حدود 3-4 ساعت) و هزینه بالا، دانشمندان را به سمت توسعه نسل جدیدی از مواد سوق داد. بیوسیمنتها (Biocements)، مانند CEM Cement که یک ماده ایرانی موفق در سطح جهانی است، با هدف بهبود این ویژگیها طراحی شدند. این مواد مزایای کلیدی زیر را ارائه میدهند:
- زمان گیرش کوتاهتر: فرآیند درمان را سریعتر و راحتتر میکند.
- اثر آنتیباکتریال قویتر: به دلیل pH قلیایی بالاتر، محیط نامناسبتری برای رشد باکتریها فراهم میکنند.
- هندلینگ و کاربرد آسانتر: کار با آنها برای دندانپزشک سادهتر است.
- القای تشکیل بافت سخت مشابه یا حتی بهتر از MTA: در درمانهایی مانند پالپوتومی (حفظ بخشی از پالپ زنده) در دندانهای شیری و دائمی جوان، نتایج درخشانی از خود نشان دادهاند.
این پیشرفتها نشان میدهد که نقش بیومواد نوین در موفقیت درمانهای ریشه همچنان در حال تکامل است و مواد جدیدتر در حال بهینهسازی نتایج درمانی هستند.
کاربردهای کلینیکی که با بیومواد متحول شدند!
استفاده از این مواد پیشرفته محدود به یک یا دو کاربرد خاص نیست. آنها طیف وسیعی از درمانهای پیچیده اندودنتیک را دگرگون کردهاند:
- پالپ کپینگ (Pulp Capping): در مواردی که پوسیدگی بسیار به پالپ نزدیک شده یا آن را به صورت نقطهای باز کرده، این مواد روی پالپ قرار میگیرند تا آن را زنده نگه دارند و یک سد دنتینی جدید بسازند.
- پالپوتومی: در این روش، بخش تاجی پالپ عفونی حذف شده و روی بخش ریشهای پالپ، بیومواد قرار داده میشود تا زنده بماند. این درمان در دندانهای شیری و دائمی نابالغ بسیار موفقیتآمیز است.
- ترمیم پرفوراسیون: سوراخهای ناخواستهای که در دیواره ریشه یا کف پالپ چمبر ایجاد میشوند، با این مواد به طور کامل و زیستسازگار ترمیم میشوند. برای بررسی بررسی علت سوراخ شدگی دندان کلیک کنید.
- اپکسوژنز و اپکسیفیکاسیون: در دندانهای دائمی که ریشه آنها هنوز کامل نشده، این مواد به ادامه تشکیل ریشه (اپکسوژنز) یا بستن انتهای باز آن (اپکسیفیکاسیون) کمک میکنند.
مقایسه عملکردی: MTA در برابر CEM Cement
برای درک بهتر تفاوتهای کلیدی این دو ماده پیشرو، جدول زیر را بررسی کنید:
این جدول به خوبی نشان میدهد که چگونه بیومواد نوین در موفقیت درمانهای ریشه نقش ایفا میکنند و هر کدام برای کاربردهای خاصی بهینهسازی شدهاند.

چالشها و آینده بیومواد در دندانپزشکی
با تمام مزایا، این مواد بدون چالش هم نیستند. هزینه نسبتاً بالا در مقایسه با مواد سنتی و تکنیک حساس بودن کاربرد برخی از آنها، از جمله موانع استفاده گستردهتر است. با این حال، آینده بسیار روشن به نظر میرسد. تحقیقات کنونی بر روی توسعه بیومواد «هوشمند» متمرکز است؛ موادی که میتوانند داروهای ضدالتهاب یا آنتیبیوتیک را به صورت کنترلشده آزاد کنند یا حتی سلولهای بنیادی را برای بازسازی کامل پالپ دندان (Regenerative Endodontics) جذب و فعال کنند. این مسیر، دروازهای به سوی درمانی است که در آن به جای پر کردن ریشه، آن را به طور کامل بازسازی میکنیم.
جمعبندی: سرمایهگذاری در علم برای لبخندی ماندگار
شکی نیست که بیومواد نوین در موفقیت درمانهای ریشه یک انقلاب واقعی ایجاد کردهاند. موادی مانند MTA و بیوسیمنتها با ارائه زیستسازگاری، توانایی آببندی فوقالعاده و خاصیت ترمیمکنندگی، پیشآگهی درمانهای اندودنتیک را به طرز چشمگیری بهبود بخشیدهاند. آنها نه تنها احتمال شکست درمان و نیاز به کشیدن دندان را کاهش میدهند، بلکه طول عمر دندانهای درمانشده را نیز افزایش میدهند. البته مهارت و تشخیص صحیح دندانپزشک همچنان مهمترین عامل موفقیت است، اما در دست داشتن چنین ابزارهای قدرتمندی، افقهای جدیدی را در حفظ دندانهای طبیعی گشوده است.
