بر اساس تحقیقات ارائه شده در EuroPerio10، کنگره جهانی پریودنتولوژی و دندانپزشکی ایمپلنت که توسط فدراسیون اروپایی پریودنتولوژی (EFP) سازماندهی شده است، مشخص شد که عملکرد ریه با بیماری شدید لثه کاهش می‌یابد. دکتر آندرس روسلند، نویسنده این مقاله از دانشگاه برگن، نروژ، گفت: «تحقیقات ما ارتباط بین بیماری پریودنتال و عملکرد ریه را نشان می‌دهد، به این معنی که بهداشت خوب دندان ممکن است هم برای سلامت دهان و هم برای سلامت تنفسی مفید باشد.» با این حال، تحقیقات بیشتری برای ارزیابی علیت و بهبود عملکرد ریه در ارتباط با درمان پریودنتال مورد نیاز است.
راه‌کارهای درمان عفونت لثه چیست؟ کلیک کنید و مقاله ما در این ضمینه را مطالعه فرمایید.
تحقیقات قبلی نشان می‌دهد که تمیز نگه داشتن دندان از جمله حذف پلاک با کاهش علائم در بیماران مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه مرتبط است. این مطالعه ارتباط بین عملکرد ریه و پریودنتیت را در مطالعه دندانپزشکی فرزندان Malmö بررسی کرد. این مطالعه شامل 1021 شرکت کننده بود که از این تعداد 513 مرد و 508 نفر زن بودند. میانگین سنی 44.5 سال بود. معاینات این تحقیق به وسیله عکسبرداری با اشعه ایکس و معاینه دندان و لثه انجام شد. شدت پریودنتیت با اندازه گیری عمق پاکت اطراف دندان و از دست دادن چسبندگی بافت‌های اطراف ارزیابی شد. وسعت التهاب لثه از درصد محل‌هایی که خونریزی را در پروبینگ نشان می‌دهند تعیین شد.
دکتر صفورا امامی؛ متخصص درمان ریشه و متخصص عصب کشی دندان
در 289 شرکت کننده (28%) پریودنتیت متوسط و 71 نفر (7%) پریودنتیت شدید تشخیص داده شد. 661 نفر (65%) باقی مانده به عنوان بدون پریودنتیت (سالم) یا پریودنتیت خفیف طبقه بندی شدند و به عنوان گروه مقایسه قرار گرفتند. میانگین سنی مبتلایان به پریودنتیت شدید 55 سال و 59 درصد مرد بودند. سیگار کشیدن در افراد مبتلا به پریودنتیت متوسط یا شدید در مقایسه با گروه سالم/خفیف به طور قابل توجهی بیشتر بود.
عملکرد ریه با استفاده از اسپیرومتری، که حجم هوای بازدم از ریه‌ها و سرعت جریان هوا را اندازه گیری می‌کند، ارزیابی شد. محققان حجم بازدم اجباری (FEV1) را اندازه گیری کردند که حجم هوا (بر حسب لیتر) است؛ یک فرد می‌تواند در طول یک ثانیه پس از حداکثر دم، بازدم کند. آنها همچنین ظرفیت حیاتی اجباری (FVC) را اندازه‌گیری کردند که مقدار هوایی (بر حسب لیتر) است که پس از عمیق‌ترین نفس ممکن، بازدم می‌شود. هر دو FEV1 و FVC به عنوان درصدی از مقدار پیش بینی شده برای افراد سالم بیان شدند. محققان همچنین نسبت FEV1/FVC (%) را محاسبه کردند. در نهایت دریافتند که FEV1 و FVC (هر دو به صورت درصدی از مقدار پیش‌بینی شده بیان می‌شوند) و FEV1/FVC با افزایش شدت پریودنتیت کاهش می‌یابد. در تجزیه و تحلیل‌های تنظیم شده برای سن، جنس، سیگار، شاخص توده بدنی، دیابت و سطح تحصیلات، ارتباط معکوس قابل توجهی بین عملکرد ریه و پریودنتیت شدید مشاهده شد: در مقایسه با گروه سالم/خفیف، افراد مبتلا به پریودنتیت شدید 3.6% FEV1 کمتری داشتند و FEV1/FVC 2.2% پایین‌تر بود.
دکتر روسلند می‌گوید که «همه معیارهای عملکرد ریه با بدتر شدن بیماری لثه بدتر می‌شود. علاوه بر این، با گسترش بیشتر التهاب لثه در دهان، برخی از عامل‌های تنفسی تمایل به بدتر شدن دارند. کاهش در عملکرد ریه ممکن است نشان دهنده التهاب راه‌های هوایی باشد. منشاء آن نیز لثه‌های ملتهب و استنشاق پلاک‌های دندانی حاوی باکتری است. اگر این ارتباط بین بیماری لثه و عملکرد ریه تایید شود، می‌تواند منطقی برای درمان پریودنتال و برنامه‌های بهداشت دهان و دندان جهت بهبود سلامت دهان و تنفس باشد.» همچنین می‌توانید درباره شایع ترین بیماری های دهان و دندان بیشتر بخوانید؛ کلیک کنید.
اگر احساس می‌کنید به دلیل وجود مشکلات پریودنتال سلامت تنفس و ریه شما به خطر افتاده است، همین حالا برای رفع مشکلات دهان و دندان با دکتر صفورا امامی، متخصص عصب کشی و جراح ریشه دندان قرار ملاقات بگذارید.
